Yes! Je hebt het gedaan! Een eigen praktijk. Alles is bijna afgerond, ok je hebt de opening 2 maanden moeten uitstellen, maar nú is het bijna zover: je hebt een eigen praktijk!
Yes! Je bent zover, de contracten zijn getekend, de koop is rond, jij wordt eigenaar van een tandheelkundige praktijk! Super spannend en leuk. Je hebt heel duidelijk voor ogen hoe er in jouw praktijk wordt gewerkt straks, welke zorg je de patiënten wilt bieden. Misschien heb je de missie en visie al helder op papier of in ieder geval een idee welke richting je op wilt gaan werken. Je hebt er ontzettend zin in de schouders eronder te gaan zetten. Om sterke relaties op te gaan bouwen met je patiënten waarin je ze wilt motiveren medeverantwoordelijkheid te voelen voor het behandelplan. Het is bijna zo ver. De praktijk begint al esthetisch te veranderen en het moment om het 'lintje door te knippen' is geprikt, wel al 2 keer verschoven omdat een verbouwing uitliep maar 1 april ga je open. De praktijk gaat niet echt open maar dat is wel de startdatum voor jou dat jouw praktijk van jou is.
Je hebt al kennis gemaakt met het team en je moet zeggen dat het allemaal aardige dames en heren zijn, je merkt wel dat een aantal werkprocessen versneld mogen worden en gaat straks aan de slag om deze te verbeteren.
Het is handig om een strategische planning te maken waar je naartoe kan werken. Hoe en wanneer informeer ik (samen met vorige eigenaar?) de patiënten? Ga ik nieuwsbrieven schrijven elk kwartaal? Wat wil ik uitstralen met mijn website? Van welke kleur wordt herkenbaar in de praktijk tot wel of geen airflow; je hebt erover nagedacht. Het is een sprankelende tijd maar ook best vermoeiend, je hebt zoveel opties om uit te kiezen en wilt keuzes maken waar je over 5 jaar geen spijt van krijgt. Alles kost verschrikkelijk veel geld, het lijkt wel dat als het woord 'tandheelkunde' erbij staat alles dubbel zo duur is. Je kunt het nu eenmaal maar één keer uitgeven en iedereen heeft wel een advies of mening. Volg daarin je eigen pad en laat je niet teveel door salespraatjes afleiden. Heel veel dingen kunnen ook later nog worden aangeschaft en het kan ook heel goed zijn om te kijken in je omgeving of je kunt samenwerken met een praktijk in de buurt voor bijvoorbeeld een opg-foto.
Natuurlijk heb je met verschillende leveranciers al uren om de tafel gezeten en nu is het eindelijk bijna zo ver. Veel knopen zijn al doorgehakt. Het team dat er nu al werkt voor de vorige eigenaar ken je natuurlijk al. Misschien ben je al een tijdje op de praktijk zelf werkzaam geweest om de overdracht zo soepel mogelijk te laten verlopen of heb je al kennismakingsgesprekken gevoerd met iedereen afzonderlijk. Je merkt dat er al ervaren assistentes zijn die de patiënten goed kennen en al jaren onder de vorige eigenaar gewerkt hebben. Zij hebben know how die je straks kunt inzetten om nog meer zorg op maat te gaan geven. Maar vaak zijn zij ook degene die het lastigst mee te krijgen zijn op nieuw beleid. Heb je daar al een aanvliegroute in?
Ieder teamlid heeft een eigen drijfveer om op je praktijk te werken. Dat hoeft geen waarde oordeel overheen maar wel is het belangrijk dat je als leidinggevende dit boven water krijgt.
De meeste startenden praktijkhouders vergeten in het hele vormgevingsproces dat ze ook leidinggevende worden. Het is bijzonder belangrijk om ook daar focus op te gaan krijgen. Dat je in kaart kunt brengen hoe je het nieuw te formeren team (want je wilt vast ook nog nieuwe behandelaren of assistentes erbij aantrekken) vorm gaat geven. Na alle keuzes die gemaakt moeten worden, merk ik, in mijn coaching praktijk, dat dit een ondergeschoven kindje wordt. Veel praktijkstarters vertrouwen op hun talent om met mensen om te gaan, hebben toen ze zelf nog als mondhygiëniste of tandarts alleen waren, bijna nooit weerstand ervaren en prettig samengewerkt in het team. Het vertrouwen is er dan wel dat dit ook nu goed komt. Je hebt het gewoon al druk genoeg en hoe moeilijk kan leidinggeven nou helemaal zijn? Je wilt toch allemaal hetzelfde? allemaal de beste mondzorg leveren aan de patiënten?
Hou er rekening mee dat in een team mensen met verschillende drijfveren werken. Voor de een is de drijfveer 'om er toe te doen', die herken je aan dat ze energie haalt uit patiënten contact. Een ander is toevallig in het vak gerold en voelt wel verbinding maar niet direct betrokkenheid, die herken je omdat ze weinig initiatief neemt maar wel doet wat gevraagd wordt. Weer een ander heeft gewoon een gezin thuid draaiende te houden en is blij dat ze 3 dagen werk heeft waar ze na 17u de deur kan dichttrekken en ondertussen het leuk genoeg heeft. Die herken je aan het altijd stipt op tijd de praktijk verlaten, en weinig behoefte aan sparring. Alles is prima, zoveel mensen, zoveel wensen, daar hoeft geen oordeel overheen. Maar wel is het belangrijk dat je de persoonlijke drijfveren weet. Dat bepaalt mede je aanvliegroute in de aansturing. Want de ene medewerker of het ene team heeft echt een andere 'aproach' nodig dan het andere.
Een team stelt vaak onbewust randvoorwaarden om te kunnen versnellen of te verbeteren. Door deze ondergrondse stroming te herkennen kun je duidelijk inspelen op de behoefte die een team heeft voordat ze gaan verbeteren.
Het team heeft namelijk altijd randvoorwaarden om procedures te kunnen versnellen of verbeteren. Die zijn eigenlijk dus niet vaak direct zichtbaar. En vaak weet het team zelf niet eens dat ze er zijn. Straks als jij eigenaar bent, is het ook belangrijk om te weten wat jij nodig hebt. Wat heb jij nodig om goed leiding te kunnen geven? Waar zit je kernkwaliteit, hoe stuur je aan vanuit je eigen kracht en waar zit je allergie of valkuil? En hoe herken je die bij anderen? Een leidinggevende die dit in kaart heeft gebracht kan veel makkelijker het team in de 'meestand' krijgen. En dat is belangrijker. Want een team dat niet mee beweegt is het ergste dat een nieuwe praktijk eigenaar kan overkomen. Dat ja en amen zegt in je gezicht maar zodra de deur dicht is, gewoon doorgaat 'zoals ze altijd deden'. Het brengt je af van je missie. En je wilt met visie leiding geven. Want je wilt je patiënten onderscheidende behandelingen geven. En het allerliefste wil je dat de medewerkers ook gepassioneerd over jouw praktijk praten. Dat ze met plezier voor je werken, dat er een flow is, dat jullie samen lachen maar ook hard werken en een stapje extra willen zetten voor je. Want dat doe je ook voor hen.
Speerpunten in aansturing en in kaart brengen van kernkwaliteiten van het team en jezelf als eigenaar is tijdrovend. Dat gaat sneller en beter met een executive coach.
Naast dat het lastig is om de speerpunten van aansturing goed in kaart te brengen voor jezelf, is het ook tijdrovend. Daarom zijn er executive coaches zoals ik, in relatief korte tijd tune je fine met je doelen en houd je focus, vind je houvast en krijg je het team veel sneller (en beter) mee. In de intervisie groep vroeg iemand me van de week: "Maar Ruth waarom richt je je alleen op Tandheelkunde? Als executive coach kun je toch iedereen coachen ook bijvoorbeeld de directie van de ABN/AMRO? " Dat klopt. Maar dat wil ik niet. Ik ben zelf namelijk enorm gepassioneerd over tandheelkundige zorg. Mijn hart gaat gewoon sneller kloppen als ik een gesprek heb op de praktijk. En ja, dat is wel eens in een kleedkamer, of in aan de keukentafel. Ik vind dat charmant. En koffie uit een senseo vind ik prima, ik hoef koffie in het Amstel Hotel om goed te coachen. (zeg er geen nee tegen hoor begrijp me niet verkeerd). Toch had ze ook wel een punt, zelf is ze executive coach en begeleid wél dit soort topmanagers, er is genoeg werk voor me en haar punt is natuurlijk dat je veel minder hoeft 'te leuren' met je diensten als coach. Het is namelijk veel normaler dat je als directeur (ook van kleine bedrijven) een executive coach hebt dan dat dit in de tandheelkunde is. Als businesshouder heb je een accountant en een executive coach. Punt. Zo gaat dat.
In de tandheelkunde rust er nog wat taboe op. Ik denk wel dat dit gaat veranderen. Want het is vrij ouderwets om maar als leidinggevende niet eisen aan jezelf te stellen en zomaar wat te doen. Kan wel. Maar dan krijg je niet die praktijk waar je van droomde. En je al die uren al in gestoken hebt voordat je überhaupt begonnen was. Om de passie die je in het begin voelt te verankeren, en over te brengen op anderen, op je patiënten, op je team, is het juist goed jezelf eens per maand een moment van overview en reflectie te geven. Het gaat gewoon niet vanzelf. Dat kun je wel denken als je net begint maar dat is niet zo. Daar heb je een plan voor nodig. En dat hoef je niet alleen te doen. Ervaring alleen is niet genoeg, en talent ook niet. Daar heb je leidinggevende skills en tools voor nodig, en die kun je gelukkig gewoon aanleren en je eigen maken. En dat is trouwens een heel mooi proces waar je team zich ook aan optrekt. Gewoon doen dus
Reactie plaatsen
Reacties